Takma ad: Yan Dandan

Beş buçuk yıl önce eşim Tokyo'ya tayin edildi ve ben de o zamanlar 35 yaşındaydım, altı yaşındaki kızım ve bir yaşındaki oğlumla birlikte Çin'den Japonya'ya geldim. Hayatımda ilk kez Japonya'ya geliyordum, ilk kez Japonca öğreniyor ve ilk kez gerçek Japon atmosferini deneyimliyordum.

※Kişinin fotoğrafı

O sıralar çocuklarımın bakımı ve ev işleriyle meşguldüm, bu yüzden Japonca öğrenebilmemin tek yolu kendi başıma çalışmaktı.

Benim için en önemli şey, günlük hayatın yanı sıra Japon iş ortamına hızla alışmaktı. Human Academy Japonca Dil Okulu sayesinde, iş yerinde iletişim kurarken uymam gereken görgü kurallarını doğru bir şekilde öğrendim.

Birçok Japonla iletişim kurabildiğimden beri Japonya'nın dost canlısı atmosferini daha çok hissetmeye başladım.

Ancak Japonya'ya geleli beş buçuk yıl olmasına rağmen, Japonya'daki hayata ve iş ortamına tam olarak uyum sağladığımı söyleyemem. Neden?

Japonca dil becerisi veya yeteneğinden bağımsız olarak, kişiliğin temel neden olduğuna inanıyorum. Japonya'da yabancılar hâlâ "yabancı"dır.

Milliyet farklılıklarına bakılmaksızın, insanların karakterlerine dair bir rahatsızlık hissi olduğunu düşünüyorum. Bu anlamda, Japonya'da yaşayan yabancılar için, çeşitli gerçek yaşam sorunlarının ortasında hissettikleri rahatsızlık, tamamen çözülemeyen ve yüzleşmeleri gereken bir endişe. "Roma'dayken, Romalılar gibi davran." Bundan başka bir yol olduğunu sanmıyorum.